Moet je altijd een jurist inschakelen als je een juridische kwestie aan de hand hebt? Wel, laten we de vergelijking maken met het raadplegen van een arts. De meeste mensen weten eigenlijk zelf wel wanneer het daar tijd voor is. Dat hoef je niet voor ieder griepje te doen. Maar als je iets ergers vermoedt, dan kan het geen kwaad om even af te hechten bij een deskundige. En die hoeft je niet meteen open te snijden (of een rechtszaak aan te spannen). Maar die kan ook even een MRI-scannetje maken (de juridische kwestie even kort doorlichten). Toch kun je qua juristerij meer zelf doen dan qua gezondheid. In het juristenvak vallen er namelijk niet zomaar ‘gewonden’. Vraag is: wat kunt u zelf doen? Deze keer: pro forma bezwaar of beroep.
Onlangs schrokken wij nogal van dit bericht in NRC van 11 oktober jl.. Iemand kreeg via sociale-mediakanalen een foto toegestuurd die zou kunnen worden opgevat als kinderpornografisch. Door instellingen van z’n cloudabonnement belandde de foto automatisch op OneDrive van Microsoft. Daarmee overtrad de man een regel uit de overeenkomst met Microsoft en werd hij voor altijd van de cloud verbannen. Van het ene op het andere moment. Terwijl er decennia aan herinneringen waren opgeslagen.
Het is lang geheim gehouden, maar inmiddels bekend geworden: projectontwikkelaars zijn bereid om honderdduizenden euro’s uit te geven aan bezwaarmakers om hen hun bezwaren te laten intrekken. Zie hier het artikel in het AD van 12 september 2020. Tot nog toe waren het enkel rechters, hoge ambtenaren en andere ‘ingewijden’ die er gebruik van maakten, zo blijkt uit het artikel. Maar waarom zouden ‘gewone’ mensen dat niet eens gaan doen?
In onze laatste blog gaven we af op de Rechtspraak vanwege het Wilders-proces. Deze zaterdag stond er een nog kritischer opinie in de Volkskrant over diezelfde Rechtspraak. Plus een artikel in het AD over een van de gevolgen die het ‘failliet’ van de Rechtspraak heeft voor de samenleving. Bewoners uit een rijke buurt in Rotterdam maken misbruik van de ellende bij de Rechtspraak, en verdienen daar wellicht fortuinen aan.
Wat kunnen we nu eigenlijk van het Wilders-/’Minder-minder’-proces leren? Wel, de inhoud van het proces even daargelaten, natuurlijk dat de rechtspleging een zeer eigenaardig instituut is dat in wezen niet geschikt is om de samenleving te dienen. Dat lichten we graag even toe…
We beseffen dat het van volstrekt ondergeschikt belang is. Maar waarom zou je iets fout doen, als je het ook goed kunt doen? De laatste tijd komen we het steeds vaker tegen: het foutief ‘behoofdletteren’ van een wet. Zelfs officiële instanties doen het. Laatst was dat het geval met de nieuwe Warmtewet (2.0), oftewel de Wet collectieve warmtevoorziening.
Voor juristen is het al lastig om een wet te doorgronden. De tekst is vaak nogal abstract. Dus meestal heb je behoefte aan wat toelichting. Wat wordt bedoeld met een bepaald artikel, of met een bepaalde term? Voor niet-juristen moet dat helemaal abracadabra zijn. Voor hen geven we in deze blog wat tips en aanwijzingen voor het doorgronden en doorzoeken van wetsteksten.
Men zegt wel eens dat het doel van een contract is om het na ondertekening in een la weg te stoppen en nooit meer tevoorschijn te halen. Dat is gekscherend bedoeld, maar in de praktijk komen we vaak gevallen tegen waarbij dit werkelijk gebeurt. Vaak gaat het desondanks goed. Maar even zo vaak gaat het fout. Goed contractmanagement kan ongelukken voorkomen, en de relatie tussen partijen goed houden.
Je kon er op wachten: volgens het Financieele Dagblad gaat een rechtsbijstandsverzekeraar de concurrentie aan met de advocatuur. Hoewel dat formeel in strijd is met de regels van de Orde van Advocaten, gaat ze diensten aanbieden aan mensen die teveel verdienen voor de sociale advocatuur. Deze mensen mijden het recht. Reden: de te hoge tarieven van advocaten en de onvoorspelbaarheid van rechtszaak en – vooral – van de totale kosten van een procedure.
Wat hebben het recht en Cruijff met elkaar te maken? Wel, Lakoff! George Lakoff en Mark Johnson hebben ooit een boek geschreven getiteld ‘Metaphors we live by’. Zij stellen in dat boek dat de mens de wereld begrijpt door middel van metaforen. Ze schrijven: “The essence of metaphor is understanding and experiencing one kind of thing in terms of another”. En zo zien we dat bergen een soort van mensen zijn (‘de voet van een berg’), dat de wetenschap een gebouw is (‘de bouwstenen van een theorie’) en het recht, net als voetbal, ‘oorlog’.