Uit het jaarverslag van de Raad voor de Rechtspraak over 2018 blijkt dat er (wederom) sprake is van een afname van het aantal rechtszaken. En dat is vanzelfsprekend goed nieuws! Te verwachten valt dan ook dat deze afname in de branche volop wordt gevierd. De rechter mag immers, net als de arts, verheugd zijn over het feit dat er minder ‘patiënten’ zijn. Dat wijst namelijk op een toenemende algemene (juridische) gezondheid van de Nederlandse burger. Toch?
Onlangs was het weer zover. Een van onze cliënten was in overleg over een bepaalde projectontwikkeling. Wij adviseren hem. De andere partij was wat onzeker van zijn zaak. En dus zeiden we tegen hem: “Is het wellicht iets om even te wachten zodat je met een jurist kan afstemmen?” Dat leek hem wel wat. Vervolgens meldde zich een advocaat. En binnen no-time was de boel geëscaleerd…
Je ziet het regelmatig in bestuursrechtelijke zaken: hele dikke dossiers die jaren bestrijken en waarin vrachtwagens vol aan besluiten – al dan niet op bezwaar – en uitspraken van rechtbanken liggen. Terwijl er helemaal niemand een centimeter opschiet. Het heeft ons tegenover een cliënt, van wie wij een zaak overnamen, wel eens doen uitroepen: “U bent in een papieren fuik gelopen!”
‘Voor een man met een hamer ziet elk probleem eruit als een spijker’. En, zo zou ik eraan willen toevoegen: ‘voor een jurist ziet elk geschil eruit als een rechtszaak’.
Zou het ertoe mogen doen naar wie je toegaat met een bepaald geschil? Dat de keuze wie je om advies vraagt, reeds een keuze impliceert voor een bepaalde aanpak? Stel, je hebt een meningsverschil met een familielid over de verdeling van een erfenis. Naar wie ga je toe voor advies? Naar een advocaat? Een notaris? Een bemiddelaar? Een financieel adviseur? De pastor? Een goede vriend?
Vandaag, 14 november 2017, hebben wij onze nieuwe website gelanceerd. Op de site zullen we regelmatig nieuws, artikelen en handige links publiceren.
Willem Brakenhoff