‘PDV’ staat voor ‘perifere detailhandelsvestiging’. PDV-beleid heeft betrekking op planologisch overheidsbeleid dienaangaande. Dat beleid ziet erop toe dat gewone detailhandelszaken zich niet vestigen op stedelijke randlocaties. Zulks ter bescherming van de detailhandelsstructuur in binnensteden. In de inmiddels beroemde Appingedam-zaak wilde een detailhandelaar zich desondanks vestigen op zo’n randlocatie. Hij stelde daarom beroep in tegen een bestemmingsplan dat PDV-beleid vastlegt. Inmiddels is in die kwestie, na een zeer lange procedure, einduitspraak gedaan. We kijken in deze blog met praktische ogen naar die uitspraak.
Zijn ‘appèlschriftuur’ hebben we niet gelezen, maar volgens het AD heeft Sander Janssen, de advocaat van Willem Holleeder, daarin hard uitgehaald naar de rechterlijke macht. Zo zou Janssen hebben gezegd: “Rechters baseren hun vonnis steeds vaker vooral op hun overtuiging en zoeken daar het bewijs bíj.” Nou hebben wij niet zoveel met strafrecht. Maar toch herkennen de bestuursrechtjuristen onder ons wel iets in de opmerking van Janssen. Het door Janssen gesignaleerde probleem beperkt zich kennelijk niet tot het strafrecht.
in Algemeen
De situatie doet ons een beetje denken aan de situatie kort na de eeuwwisseling. Ook toen sneuvelde het ene na het andere ruimtelijke project en overheidsplan. Destijds heette het probleem ‘luchtkwaliteit’. En ook toen waren het Europese normen die veel projecten en plannen de das omdeden. Dat is later door de wetgever gerepareerd door de Wet milieubeheer aan te passen. Ruim een decennium later zit de overheid met een vergelijkbaar probleem: de PAS-rechtspraak…
Huur van bedrijfsruimte: Beëindigingsgronden voor de rechter
***